در این روزهای کاهش، استفاده مجدد و بازیافت، ممکن است عجیب به نظر برسد که هر کسی در تلاش است تا یک محصول بالقوه قابل استفاده مجدد را یکبار مصرف کند.
با این حال، وقتی آن محصول یک سرنگ باشد، همه چیز منطقی است. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه حدود 1.3 میلیون نفر در سراسر جهان به دلیل بیماری هایی که از طریق استفاده مجدد از سرنگ ایجاد می شود، جان خود را از دست می دهند. بخشی از این امر می‌تواند تا سر سوزن مشترک توسط مصرف‌کنندگان داروهای داخل وریدی غیرقانونی باشد، اما بیشتر آن به خاطر کارکنان مراقبت‌های بهداشتی (به‌ویژه آن‌هایی که آموزش کمی دارند یا در شرایط ضعیفی هستند) است که از یک سرنگ برای تلقیح چندین بیمار استفاده می‌کنند.
اگر یک سرنگ به سادگی پس از یک بار استفاده از کار بیفتد، استفاده مجدد از آن غیرممکن است.
این سرنگ دارای یک حلقه کوچک است که در داخل بشکه سرنگ حک شده است. یک پیستون تطبیق‌شده مخصوص می‌تواند هنگام تزریق از آن حلقه عبور کند، اما نمی‌توان آن را به عقب کشید اگر مجبور شود، انتهای پیستون در داخل سرنگ می‌شکند.
این فناوری می‌تواند به شرکت‌های منطقه‌ای سرنگ‌سازی مجوز داده شود، که فقط باید تغییرات جزئی در فرآیند قالب‌گیری در خطوط تولید فعلی خود انجام دهند. طبق گزارش ها، هزینه ساخت آن ها بیشتر از یک سرنگ معمولی نخواهد بود.
از آنجایی که سرنگ‌ها قابل استفاده مجدد نیستند، این بدان معناست که سازمان‌هایی که از آن‌ها استفاده می‌کنند باید پول بیشتری را برای تدارکات هزینه کنند، زیرا برای هر تزریق به یک سرنگ جدید نیاز است. صرفه‌جویی‌هایی که از طریق کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی به دلیل کاهش شیوع بیماری‌هایی مانند هپاتیت B انجام می‌شود، باید بیش از این تفاوت را جبران کند.
سرنگ یکبار مصرف خودکار در حال حاضر توسط دولت ها و سازمان ها در کشورهای جهان اول و کشورهای در حال توسعه استفاده می شود. همچنین یک کلاهک سوزنی می سازد که از کاربران در برابر سوزن های تصادفی محافظت می کند و یک دستگاه آسپیراسیون که گفته می شود تزریق را سریعتر و دقیق تر می کند.
